پرسش و پاسخ

باسلام و عرض خسته نباشید خدمت کادر مجرب بیمارستان نور. دختری هستم ۲۲ ساله، دانشجو و مشغول به کار تصویرسازی کتب و مجلات کودک.حدود ۲ سال پیش به طور اتفاقی و در حالی که برای چکاب سالانه به پزشک مراجعه کرده بودم،متوجه شدم که از هر دو چشم مبتلا به گلوکوم هستم.این موضوع در روحیه ی من اثر خیلی بدی گذاشته است و تا حدودی منزوی شده ام. چون فکر میکنم این بیماری مربوط به سن و سال من نیست! شاید بخش عمده ای از آن هم مربوط به تصور اشتباهی باشد که عامه مردم درباره این بیماری دارند.به هر حال لطفی که خداوند به من کرد این بود که بیماری ام زود تشخیص داده شد. هرچند به تازگی تاحدودی به دارو مقاوم شده و من مجبورم در روز از سه نوع قطره(شش بار در روز) استفاده کنم. تا کنون هم متاسفانه به دلیل اشتغال به تحصیل و مشغله کاری موفق به مراجعه به بیمارستان نور نشده ام و در شهر خودم(اهواز) تحت نظر دکتر شریفی پور فوق تخصص گلوکوم هستم.سوال من اینجاست که آیا باوجود این بیماری میتوان ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد؟چون متاسفانه بسیاری از خانواده ها نمیپذیرند و بعضا برخوردهای خیلی بدی میکنند؛چون تصور میکنند کسی که مبتلا به این بیماریست حتما نابینا خواهد شد! و اگر ازدواج فامیلی باشد(ازدواج با پسرخاله)آیا احتمال ابتلای فرزندان من به این بیماری خیلی زیاد است؟ به هر حال من سعی دارم تصمیم عاقلانه و منطقی در این مورد بگیرم. چون خانواده ما خانواده سنتی نیست و اگر بدانند ریسک این موضوع در حدیست که فرزندان من هم مبتلا به این بیماری میشوند،میپذیرند و نگرانی مرا درک میکنند. با سپاس فراوان از شما و عذرخواهی بابت طولانی شدن متن پرسش.

با سلام، گلوکم میتواند سابقه ارثی داشته باشد ولی درصد مشخص برای آن نمیتوان گفت و همچنین نمیتوان صد در صد گفت که منجر به نابینایی می شود در صورتی که بیمار تخت نظر است و دارو استفاده می کند.