عمل جراحی UVX کراس لینکینگ

قوز قرنیه (کراتوکونوس) یکی از بیماری های چشمی است که سبب ضعف پیش رونده قرنیه و در نهایت بیرون زدگی آن می شود. این بیرون زدگی که در اغلب اوقات در نیمه تحتانی قرنیه رخ می دهد ابتدا باعث ایجاد آستیگماتیسم خواهد شد؛ البته باید توجه داشت که همه موارد آستیگماتیسم به علت قوز قرنیه نیست. در موارد خفیف و یا در مراحل اولیه کراتوکونوس، استفاده از عینک‌های طبی می‌تواند باعث اصلاح آستیگماتیسم شود.

نکته مهم این که تا گذشته ای نه چندان دور، درمانی که بتواند سیر پیشرفت قوز قرنیه را آهسته کند کشف نشده بود و تمام درمان‌ها مانند استفاده از عینک، لنز تماسی، حلقه‌های داخل قرنیه فقط برای اصلاح بخشی از دید بیمار انجام می‌شد.

خوشبختانه در سال‌های اخیر عمل جراحی cross-linking به عنوان تنها روشی که می‌تواند پیشرفت قوز قرنیه را متوقف کند به بیماران معرفی شده است.

مکانیسم ایجاد ضعف در قرنیه

چشم بیماران جوان مستعد تجمع رادیکال های آزاد اکسیژن است. در شرایط معمولی رادیکال‌های آزاد توسط آنزیم سوپر اکسید دسموتاز تجزیه شده و نمی‌توانند به چشم صدمه برسانند ولی متاسفانه چشم بعضی از بیماران قادر نیست این آنزیم‌ محافظت کننده را تولید کند و تجمع رادیکال های آزاد باعث صدمه به بافت قرنیه شده، استحکام آن را کاهش می دهد.

درمان با Corneal collagen cross-linking with Riboflavin UVX

در این جراحی ایجاد پیوندهای عرضی بیشتر در بافت کلاژن قرنیه (با استفاده از ریبوفلاوین) سبب استحکام بیشتر قرنیه می شود. لازم به ذکر استکه پیوندهای عرضی در قرنیه مانند قلاب عمل می‌کنند و مسئول جلوگیری از بیرون زدگی و زاویه دار شدن و نامنظمی قرنیه هستند. 

مراحل اجرای عمل کراس لینکینگ قرنیه

جراحی  UVXدر اتاق عمل انجام می شود و حدود یک ساعت طول می کشد. در حین عمل پس از برداشتن اپیتلیوم قرنیه (لایه نازک سطح قرنیه) قطره چشمی ریبوفلاوین حساس به نور در قرنیه ریخته شده و به وسیله اشعه ماوراءبنفش فعال می شود. این عمل ساده باعث افزایش پیوندهای عرضی در بافت کلاژن قرنیه شده و سبب افزایش استحکام آن می شود.

در پایان عمل، جراح یک لنز تماسی پانسمانی را روی سطح قرنیه گذاشته، بیمار با چشم باز از تخت پایین می آید و پس از دریافت دستور چگونگی مصرف قطره‌های آنتی بیوتیک، ضد التهاب، ضد درد و اشک مصنوعی مرخص می شود.

مطالعات نشان داده این عمل باعث کند شدن یا حتی توقف روند قوز قرنیه می شود و در برخی موارد حتی سبب معکوس شدن روند بیماری شده است. همچنین مشاهده شده اگر در این عمل از لنزهای داخل قرنیه intacs انجام شود تاثیر آن به مراتب بیشتری از زمانی است که از لنزهای intacs به تنهایی استفاده شود.

لازم به ذکر است به کارگیری لنز بعد از این عمل ضروری است.

در مجموع این عمل موثر و ایمن بوده و طی سال هایی که در دنیا انجام شده نیاز به تکرار نداشته است؛ البته در مورد نیاز به عمل مجدد باید مطالعات بیشتری انجام شود.

افراد مناسب برای عمل کراس لینکینگ

• افرادی که قوز قرنیه پیشرونده دارند.
• افرادی که ضخامت قرنیه شان حداقل ۴5۰ میکرون باشد.

توجه: بیمار نباید باردار یا در دوران شیردهی باشد.

سایر روش های درمانی قوز قرنیه

در مراحل اولیه بیماری قوز قرنیه که بیمار با نزدیک بینی یا آستیگماتیسم منظم مواجه است استفاده از عینک یا لنزهای تماسی نرم، کمک کننده هستند اما با پیشرفت بیماری و ایجاد آستیگماتیسم نامنظم، این دو روش هم دید مناسبی برای بیمار فراهم نمی آورند. در این مرحله استفاده از لنزهای تماسی سخت (RGP) ضروری است. این لنزها باعث می‌شوند سطح نامنظم قرنیه توسط یک سطح صاف و منظم پوشانده شده، شکست نور به درستی انجام شود.

بیمارانی که قادر به تحمل لنزهای سخت نیستند می‌توانند از لنزهای هیبریدی (ترکیبی از سخت و نرم) استفاده کنند. نمونه‌ای از این لنزها که با نام تجاری ClearKone شناخته می‌شود در دسترس است و می تواند دید مناسبی را برای بیمار فراهم آورد ضمن آن که تحمل آن نیز از لنزهای سخت بسیار راحت تر است.

نکته مهم دیگر این که استفاده از «رینگ های داخل قرنیه» و «میورینگ» برای بیمارانی که قادر به تحمل لنزهای تماسی نیستند تحول بزرگی در مورد درمان این بیماری ایجاد کرده است. استفاده از این رینگ ها نه تنها دید بدون عینک و با عینک بیمار را بهتر می کند که باعث تحمل بهتر لنز و حتی گاهی کند شدن پیشرفت بیماری می شود.